سخن برتر

ممکن است زمان زیادی را صرف فکر کردن درباره انتخاب غذای مناسب برای تغذیه بدن و ذهنتان کنید و به این دلیل که کاملا بین التهاب و افسردگی ارتباط مستقیم وجود دارد، می‌تواند به وسیله رژیم غذایی انتخاب شده شما تشدید و یا کاهش پیدا کند. علاوه بر این، یک برنامه غذای مغذی می‌تواند به کاهش بیماری‌هایی مانند بیماری‌های قلبی و عروقی، دیابت، برخی از انواع سرطان و پوکی استخوان کمک کند.

با این حال، ما همچنین به یک تعادل سالم از تجربیات برای تقویت سلامتی روان و تندرستی نیاز داریم. با در نظر داشتن این موضوع، پلاتر ذهن سالم توسط متخصصین حوزه روانشناسی بالینی و ذهن آگاهی ایجاد شد.

ذهن سالم محصول یکپارچگی است که عناصر مختلف سیستم مانند کارکرد مغز و روابط شما با دیگران را به همدیگر متصل می‌کند. برای رسیدن به سلامتی روان مطلوب، ما باید روابط اجتماعی و همچنین مغزمان را تغذیه کنیم. بنابراین، در پلاتر ذهن سالم، «مواد مغذی روزانه و ضروری ذهنی» برای ذهن سالم و تندرستی شامل موارد ذیل می‌باشند:

زمان تمرکز:

به دقت و مشتاقانه بر روی یک کار با یک هدف خاص در ذهنتان، تمرکز کنید. هدف این است که توجه دقیقی به آن داشته باشیم. برای مثال می‌توان به امتحان دادن، پر کردن جدول و یا خواندن یک کتابچه راهنمای دستورالعمل اشاره کرد. در دنیای امروزه که اطلاعات به سرعت برق و باد به سوی ما سرازیر هستند و ما هفت روش مختلف را در یک زمان به کار می‌گیریم، باید تلاش زیادی برای تمرین هنر تمرکز داشته باشیم.

زمان بازی:

بازیگوش، خودانگیز و مثل کودک باشید؛ تجربیات جدید را کشف کنید. گرگم به هوا بازی کردن، ساختن آهنگ، به گشت و گذار رفتن، رفتن به کلاس بداهه‌پردازی، و نقاشی یک تصویر، همه از فعالیت‌های زمان بازی هستند. بازی کردن جزء حیاتی سیر تکاملی کودک است و همچنین در انعطاف‌پذیری، خلاقیت و یادگیری مداوم ما بزرگسالان نقش بسزایی دارد. همچنین بازی کردن یک پادزهر قدرتمند برای استرس است.

زمان ارتباط برقرار کردن:

با افراد دیگر ارتباط برقرار کنید و به دل طبیعت بروید. مثلا با بهترین دوستتان ناهار بخورید، با همسرتان در مورد چیزهای غیرمهم صحبت کنید و یا به تماشای غروب بنشینید. ارتباطات اجتماعی را می‌توان مانند نیازهای مهم و اساسی برای تندرستی‌مان مانند آب، غذا و پناهگاه، حیاتی و ضروری دانست.

زمان ورزش:

ترجیحا به روش ایروبیک مانند شنا، پیاده‌روی و دوچرخه‌سواری ورزش کنید. یوگا، پیلاتس یا کلاس رقص، گزینه‌های دیگر هستند. وقتی ورزش می‌کنیم، متابولیسم کل بدن را افزایش می‌دهیم که عملکرد شناختی‌مان را بهبود می‎بخشد، عملکرد یادگیری و حافظه را تقویت می‌کند و می‌تواند استرس، اضطراب و افسردگی را کاهش دهد. ورزش منظم به حفظ انعطاف‌پذیری مغز کمک کرده و از تخریب مغز محافظت می‌کند.

زمان خلوت:

توجه خود را به سمت خود جلب کنید و به احساسات، افکار و احساسات بدنی که رخ می‌دهند توجه کنید. تمرین مدیتیشن‌های ذهن آگاهی در حالات نشسته، ایستاده، درازکش، یا پیاده‌روی نیز از حالات زمان خلوت در نظر گرفته می‌شوند. زمانی که مشغول انعکاس یا ذهن آگاهی هستیم، بخش استراحت (پاراسمپاتی) سیستم عصبی اتونومیک‌مان را فعال می‌کنیم که به ذهن و بدنمان کمک می‌کند تا به حالت تعادل برگشته و باعث بهبود سلامت روانی، عاطفی و فیزیکی شوند.

زمان استراحت ذهنی:

اجازه دهید که ذهنتان غیرفعال شده و آرام باشد. زمان استراحت را می‌توانیم به سادگی بدون هیچ برنامه‎ریزی قبلی انجام دهیم. نگران بودن و برنامه‌ریزی لیست کارهای فردا از زمان استراحت حساب نمی‌شوند. زمان استراحت، عدم فعالیت (در حالت بیداری) را با پذیرش آنچه کدام فعالیت ممکن است (یا ممکن نیست) به جای داشتن دستور کار پیشکش شود، شامل می شود. معمولا افکار یا بینش‌های بصری در طول زمان استراحت رخ می‌دهند. در جامعه فعلی‌مان، جایی که اغلب در زمان‌های آزادمان از تلفن‌های همراه یا دیگر دستگاه‌های الکترونیکی استفاده می‌کنیم، به راحتی خود را از زمان استراحت محروم می‌کنیم.

 

برای خواندن ادامه مطلب www.daneshgahezendegi.com را کلیک کنید

کافی است فقط عبارت “تصمیم گیری” یا عناوین مشابه نظیر “افزایش قدرت تصمیم گیری در زندگی” را در گوگل تایپ کنید تا با میلیون‌ها پست و مطلب درباره مفهوم تصمیم گیری آشنا شوید؛ اما چرا این قدر روی این مفهوم در زندگی بشر تکیه می‌شود؟

بر خلاف آن چه که تصور می‌کنیم، تصمیم گیری یک فرآیند کاملا متاثر از ارگان مغز ما است و آن چه که در مغز می‌گذرد یک شبکه الکتریکی پیچیده است که متناسب با محیط و شرایط احساسی ما خود را تطبیق می‌دهد. بنابراین برای درست تصمیم‌ گرفتن در هر موقعیتی لازم است مغز را تمرین داد؛ درست مثل تمرین ریاضی که به مرور زمان ذهن را سازگار و منعطف می‌کند. بنابراین باید برای تصمیم‌گیری هم مهارت‌آموزی داشته باشیم.

یکی از مهم‌ترین فاکتورهایی که برای کسب مهارت تصمیم گیری لازم داریم اعتماد به خود است.؛ چرا که روی دیگر تصمیم گیری‌های بزرگ و کوچک زندگی ما به اندازه‌ای می‌تواند حساس باشد که سرانجام آن تصمیم گیری چیزی جز حس پشیمان و ناتوانی به دنبال نداشته باشد. در چنین شرایطی اگر تصمیم گیری صحیحی اتخاذ شده باشد و اعتماد به نفس کافی را نسبت به تصمیمات خود داشته باشیم هرگز از راهی که طی شده است احساس پشیمانی نخواهیم داشت.

 

این سری از مهارت‌های لازم در جهت افزایش قدرت تصمیم گیری در زندگی را با هم در دانشگاه زندگی مرور می‌کنیم و مطمئن هستیم به کارگیری آن‌ها در زندگی نتایج مثبتی برای شما به دنبال خواهند داشت.

تصمیم گیری مقوله ای دشوار است به خصوص در مورد خانواده و ازدواج، اما دانشگاه زندگی این را برای شما فراهم کرده که بتوانید در زمینه مشاوره خانواده و مشاوره ازدواج بهترین تصمیمات ممکن را اتخاذ کنید.

4 راه برای افزایش قدرت تصمیم گیری در زندگی روزانه

برخی از تصمیم های زندگی آن قدر ساده هستند که مهارت کسب کردن برای اتخاذ آن‌ها معنایی ندارد؛ مثل این که بخواهید تصمیم بگیرید پنج شنبه فیلم دلخواهتان را ببینید یا آن را به جمعه واگذار کنید. اما وقتی که صحبت از تصمیم‌گیری می‌شود همه چیز به زمانی برمی‌گردد که قرار است درباره مسائل سرنوشت‌ساز موضع خود را مشخص کنید. در چنین موقعیتی قطعا تصمیم گیری درست یک هنر است و باید با استفاده از مهارت‌های زیر این قدرت را در خود تقویت کنید:

افزایش قدرت تصمیم گیری با ورزش کردن و فعالیت بدنی

این که در لحظه تصمیم گیری انرژی کافی داشته باشید، بدنتان برای مقابله با شرایط حیاتی آماده باشد و در کل بتوانید در لحظات حساس عکس‌العمل مناسبی داشته باشید را با ورزش کردن و فعالیت بدنی مناسب تضمین کنید.

یکی از بهترین تمرین‌های بدنی، ورزش‌های کششی اول صبح و فعالیت‌هایی است که می‌توانند تا حد معقولی ضربان قلبتان را بالا ببرند. فقط و فقط 10 دقیقه فعالیت بدنی قبل از حضور در محل کار کافی است تا خون با فشار مناسبی به مغزتان برسد و با آمادگی بدنی کامل تصمیم‌گیری کنید.

 

مقالات روانشناسی را در دانشگاه زندگی دنبال کنید

ارتباطات بارها و بارها از جنبه‌های مختلف بررسی شده است و با وجود اختلاف نظری که پیرامون هر بخش آن وجود دارد کارشناسان بر یک اصل اتفاق نظر دارند؛ این که ارتباط غیرکلامی بخش اساسی و حذف‌ناشدنی یک گفتگو است.

چهره، حالات چشم و چشم دوختن یا خیره شدن به جایی، حرکات بدن و تُن صدا از جمله عواملی هستند که ارتباط اجتماعی را فراتر از ارتباط کلامی می‌برند. شیوه دست دادن ما در یک مهمانی می‌تواند بار معنایی زیادی داشته باشد و شک نکنید که مخاطبتان از شیوه احوال‌پرسی شما می‌تواند به حالاتتان پی ببرد. این که مدل موی شما چیست و چه رنگی را برای موهایتان می‌پسندید همه و همه در بردارنده مفاهیمی هستند که در قالب ارتباط غیرکلامی به طرف مقابل منتقل می‌شوند.

جالب است بدانید اولین مطالعات دانشمندان روی ارتباط غیرکلامی از سال 1872 و در کتابی تحت عنوان The Expression of the Emotions منتشر شد. از آن موقع تحقیقات زیادی روی روش‌های ارتباط غیرکلامی و تاثیرات آن صورت گرفته است. هر چند که بسیاری از راه‌های برقراری ارتباط از نوع غیرکلامی به نحوی می‌باشند که ممکن است مخاطب در صورتی که به خوبی توجه نکند حتی به آن‌ها پی نبرد اما در هر صورت هرگز نمی‌توان منکر آن شد.

در ادامه قصد داریم چند نمونه از راه‌های ارتباط غیرکلامی را که توسط روان‌شناسان و البته محققان فعال در زمینه زبان بدن مطرح شده است بررسی کنیم.

انواع ارتباط غیرکلامی از دیدگاه روان‌شناسی که باید بدانید

در بسیاری از موارد ممکن ارتباط غیرکلامی از یک عنصر تشکیل نشده است. گاهی مخاطب اجزای مختلف را به هم می‌چسباند تا بتواند مفهوم خود را بهتر برساند. مثلا اخم کردن و دست به سینه نشستن یکی از نشانه‌های بارز عصبانیت است. یا خیره شدن به نقطه‌ای بدون پلک زدن در غالب اوقات نشانگر عدم موافقت ما با موضوعات می‌باشد.

مهارت‌های غیرکلامی فقط در ارتباطات روزمره کاربرد ندارند. از این مهارت در بحث کسب وکار به وفور استفاده می‌شود. چنان چه در مهارت‌های ارتباطات غیرکلامی در بازاریابی گفته شد مهارت غیرکلامی عناصر متعددی را شامل می‌شود. میز و صندلی اطراف، شناخت مخاطب، حالات ایستادن، مهارت شنیداری، خودپرسی و سایر عوامل مشابه می‌توانند در شکل‌گیری این ارتباط تاثیرگذار باشند. حتی یکی دیگر از ارکان مهم در ارتباط غیرکلامی سکوت است. هر چند که سکوت خیلی در فرهنگ شرق شناخته شده نیست و ما معمولا برای همه چیز جواب های حاضر و آماده داریم اما سکوت در فرهنگ غرب پسندیده تر است. گاهی سکوت نشانگر رضایت و اعتماد است و گاهی ابزاری برای تهدید و فشار آوردن به دیگران.

 

حالات چهره در ارتباط غیرکلامی

روان‌شناسان معتقدند حالات چهره بیش‌ترین سهم را در ارتباط غیرکلامی دارد. کمی مکث کنید و فقط فکر کنید چه بار اطلاعاتی عظیمی ممکن است از طریق اخم کردن یا خندیدن منتقل شود؛ چرا که صورت هر فرد اولین بخشی است که ما در رفتار وی مشاهده می‌کنیم.

ژست، حرکات و اشارات در ارتباط غیرکلامی

حرکات سیگنال مهمی در برقراری ارتباط هستند. مثلا مشتری قادر است از طرز ایستادن شما پیام شما را دریافت کنید. به عنوان مثال وقتی که فروشنده یا بازاریاب دست به سینه بایستد تقریبا نسبت به مخاطب خود بی توجه بوده است. پس دست به سینه ایستادن اولین نشانه عدم اعتماد و توجه مابین طرفین است. یا این که ایستادن در حالت عادی، دست های افتاده و شانه‌های مستحکم نشانگر اعتماد به نفس شما هستند. بنابراین در ارتباط غیرکلامی بهترین شیوه ایستادن ثبات و آرامش است. در صورتی که مدام حرکت کنید و به جلو یا عقب گام بردارید نشان داده اید که از صحبت کردن خسته شده اید.

ژست معمول افراد شامل تکان دادن و حرکت دادن دست یا نشان دادن انگشتان برای نمایش اعداد است. هر چه که باشد باید بپذیریم که ژست مرسوم ایستادن افراد تا حد زیادی وابسته به فرهنگ آن جامعه است.

برای خواندن ادامه مطلب www.daneshgahezendegi.com را دنبال کنید

دلایل متعددی برای کمک گرفتن زوج‌ها از مشاوره وجود دارد. اما دلایل زیادی هم هستند که زوج‌ها را مجبور می‌کنند؛ از دیگران کمک نگیرند. شاید حس کنید رابطه شما بی‌رمق شده و مانند سابق نیست و ندانید چگونه آن را پیش ببرید.

ممکن است در طول زمان، بخاطر کارهایی که شریک زندگی شما انجام داده، ارتباط عاطفی خود را با او از دست بدهید. حتی این احتمال وجود دارد که در این رابطه، احساس غمگینی، گیجی یا صدمه‌ کنید. در مواردی رابطه شما از کنترل خارج می‎شود و هویت شما نیز زیر سوال می‌رود. در این شرایط باید چه کرد؟

خب، می‌توان دو راه را برای حل این موضوع پیشنهاد کرد. یک راه این است که به رابطه کنونی خود بچسبید و منتظر باشید که همه چیز خود به خود درست شود. ممکن است شما از رها کردن این رابطه هراس داشته باشید و نتوانید از آن بگذرید. شاید هم تجربیات گذشته به شما می‌گویند که همین راه را ادامه دهید و مشکلات را تحمل کنید. به این دلیل که ممکن است جایگزین این رابطه، برای شما بدتر از تجربه کنونی باشد.

اما راه دیگری که پیش روی شما قرار دارد، این است که اقدام عملی انجام دهید. زمانی به سمت این کار بروید که آگاهی کامل داشته باشید و بدانید که می‌توان اوضاع را بهبود بخشید.  شما همچنین نیاز دارید که شرایط را به طور واضح درک کنید. شاید پذیرفتن این موضوع که رابطه شما نیاز به ترمیم و تغییرات اساسی دارد یا اینکه باید راه خود را از شریک‌تان جدا کنید، دشوار باشد.

استفاده زوج‌ها از مشاوره ممکن است زخم‌های سربسته در رابطه بین آن‌ها را باز کند و موجب شود موضوعاتی مطرح شوند که برای مدت‌ها، درباره آن‌ها صحبت نشده است. اما توجه کنید که تا این زخم‌ها باز نشوند، درمان آن نیز ممکن نیست.

چرا زوج‌ها باید مشاوره کنند؟

این موضوع باعث شناسایی، بررسی و رفع مشکلات اصلی مابین زوج‌ها می‌شود. با اینکه همه زوج‌ها درباره مشکلات، عقیده یکسانی ندارند و ممکن است موضوعات را به شکل متفاوتی تفسیر کنند، لازم است که درباره موضوعات اصلی نظر یکدیگر را بدانند.

برخی به اشتباه فکر می‌کنند که فقط زوج‌هایی با مشکلات بسیار شدید باید از مشاوره‌ درمانی استفاده کنند. باید توجه کنید که هیچ رابطه‌ای بدون نزاع و دعوا نیست و مشاوره قادر است به هر رابطه‌ای با مشکلات کوچک یا بزرگ کمک کند.

مزایای مشاوره زوج‌ها، غیرقابل شمارش است و معمولاً توسط افرادی که به آن نیاز دارند، نادیده گرفته می‌شود. برخی زوج‌ها از نام مشاوره هم وحشت دارند و از امتحان کردن آن خجالت می‌کشند. این افراد اغلب سعی می‌کنند مشکلات را خودشان حل کنند اما باید بدانند که همه مشکلات را نمی‌توان شخصاً حل کرد.

بعضی مشکلات شدید هستند و تنها یک روان‌شناس و مشاور ماهر می‌تواند شما را به راه حل مناسب برساند. اگر به رابطه خود اهمیت می‌دهید اما مشکلات زیادی دارید و حس می‌کنید که ممکن است آن را از دست دهید، حتماً به یک مشاور مراجعه کنید.

 

اولین جلسه مشاوره زوج‌ها

شاید این سوال در ذهنتان باشد که در این جلسات چه اتفاقی می‌افتد؟ هر جلسه کاملاً منحصر به فرد است و سبک آن به شخص مشاور بستگی دارد. مشاور سعی می‌کند رابطه گرمی با هر دو شخص داشته باشد تا بتوانند به راحتی نظرات و احساسات خود را بیان کنند.

مشکلات حل‌نشده معمولاً در مدت طولانی حل نمی‌شوند و در همین زمان، پرورش می‌یابند و در نهایت به صورت خشم و عصبانیت ظاهر می‌شوند. به کمک مشاوره، می‌توانید از چنین مشکلی اجتناب کنید. هیچ رابطه‌ای بی‌نقص نیست و همه این موضوع را به خوبی می‌دانیم. ما از احساساتی مانند عشق، امنیت و سلامت لذت می‌بریم اما برای دست یافتن به تعادلی عالی، لازم است گام‌های مشخصی در زندگی برداریم تا این فرآیند راحت‌تر شود.

ما به دلایل متعددی به دنبال یک رابطه هستیم که از جمله آن‌ها می‌توان به امنیت و آرامش، عشق و برطرف کردن نیازهای فیزیکی، احساسی و یا روحانی اشاره کرد. ما بر اساس رابطه و تعامل با دیگران، نگرش خود به جهان پیرامون و شخصیت خودمان را شکل می‌دهیم.

در یک رابطه سالم و خوب، زوج‌ها با هم به درستی صحبت می‌کنند و ارتباط از جایگاهی بالایی برخوردار است. با این حال، حتی ماهرترین افراد در زمینه ارتباط هم ممکن است دچار نوعی مشکل در برقراری ارتباط و صحبت کردن شوند. در نتیجه دعوای ساده میان زوج‌ها به تدریج شدیدتر می‌شود که ممکن است به جدایی و طلاق، بی‌تعادلی در کنترل شرایط و به طور کلی کاهش صبر و هم‌دردی، ختم شود.

البته مشکلاتی که زوج‌ها را به سمت مشاوره می‌کشاند، تنها در مشکلات ارتباطی خلاصه نمی‌شوند. می‌توان به دلایلی مانند پول، بی‌توجهی و همکاری نکردن طرف مقابل، مشکلات کاری و حرفه‌ای، عدم وابستگی احساسی و جسمی، جدایی و غم از دست دادن عزیزان، اشاره نمود.

اگر درباره مشاوره کنجکاو شده‌اید، بیشتر از این تردید نکنید و نزد یک متخصص بروید. این شاید بهترین تصمیم برای رهایی رابطه شما از شر مشکلات رایج باشد. اجازه ندهید احساس شرم یا خجالت ناشی از «کمک خواستن» شما را از این تصمیم منصرف کند. سعی کنید برای حل مشکلات خود از همین لحظه اقدام کنید و رابطه خود را با فردی که واقعاً دوست دارید، بهبود ببخشید.

 

با سایت دانشگاه زندگی همراه شوید تا بهترینها را به شما نشان دهیم

دورنما و زوایای دیدِ شما نسبت به یک ازدواجِ شاد و موفق، بیشتر از این‌که به همسرتان وابسته باشد، به اطرافیان‌تان گره خورده است. به طور مثال، هرچه افراد بیشتری برای مشایعت در مراسم ازدواج‌تان حاضر شوند، نشان? بیشتری برای دعای خیر در ازدواج شما وجود دارد. اما هرچه‌قدر که قبل از ازدواج رابطه‌های جدی داشته باشید یا انسانهای بیشتری به زندگی عاطفی شما راه یافته باشند یا دوستی های قبل از ازدواج بیشتری داشتید، بدین سان کم‌تر از ازدواج‌تان خوشنود و راضی خواهید بود.

در گزارش تازه‌ای که از پروژه‌ی ازدواج در دانشگاه ویرجینیا به گوش رسیده است: (این‌که چگونه تجربیاتِ قبل از ازدواج می‌توانند بر زندگیِ زناشویی افراد بالغِ عصر حاضر تأثیر بگذارد؟) این مسئله را به خوبی پوشش می‌دهد و همچنین به این موضوع رسیدگی می‌کند که این تصمیمات و تجربیات چگونه می‌توانند به ازدواجِ آینده‌ی شما کمک کرده و یا صدمه بزنند.

به گفت? دکتر گلنا کی رودس، پرفسور روان‌شناسِ دانشگاه دنور و همچنین دستیار دبیرِ این تحقیق در این باره اظهار می‌کند که افرادی که شرکای جنسی بیشری داشته‌اند یا با افراد بیشتری در یک محل سکونت گزیده‌اند _ مقصود، رابط? عاطفی است _ گویی که کیفیت ازدواج پایین‌تری نسبت به سایر افراد دارند. او می‌گوید که این تجربیات می‌توانند در برخی عرصه‌ها مانند همکاری یا تقسیم وظایف سودمند باشند، اما به طور کلی کیفیت ازدواج را کاهش می‌دهند.

در اثنای این تحقیق و همچنین همکاری‌هایی که از اقصی نقاط کشور و همچنین دانشگاه‌ها و دانشکده‌های معبتر روان‌شناسی داشته‌اند، به این نتیجه رسیدند که افراد مصمم در این حوزه، علاوه بر تصمیمات، رفتار و اخلاقیات مصممتری را نیز از خود بروز می‌دهند.

یافته‌ها

عناوینِ اصلی تحقیق پیامدهای دوستی های قبل از ازدواج: در میان نتایج، این مسئله به شدت شایان ذکر است که تجربیات پیش از ازدواج _ خصوصاً تجربیات جنسی، عاطفی و یا داشتنِ فرزند _ به ازدواج و آینده‌ی یک فرد به غایت مرتبط بوده و می‌تواند تأثیر منفی روی آن بگذارد.

زوج‌هایی که به جای تصمیم‌گیری، از یک مسئله به سادگی می‌گذرند، یعنی به طوری که از بحث و یا حتی جدل بر سر آن موضوع سر باز زده و سعی دارند که اجازه‌ی حل این موضوع را به زمان بدهند _ خصوصاً در رابطه با تغییراتی که در زندگی می‌تواند حیاتی باشد، همچون رابط? جنسی یا تغییر محل زندگی و یا تصمیماتی در باب بچه‌دار شدن، به طور عام کیفیت زندگی کم‌تری را در اختیار دارند.

خودِ مراسم ازدواج نیز به خودیِ خود می‌تواند بر کیفیتِ زندگی زناشویی تأثیرگذار باشد. چنان که، زوج‌هایی که خانواده و یا دوستان بیشتری را به مراسم عروسی خود دعوت می‌کنند، کیفیت زندگی بهتری را در مقایسه با کسانی یک مراسم خلوت دارند تجربه خواهند کرد.

محققین برای همین منظور، با کمک سازمان مطالع? زوج‌های ملی، در حدود 1000 فرد مجرد را که قبلاً در رابطه عاطفی حضور داشته‌اند برای مدت 5 سال زیر نظر گفتند. این افراد در میان 11 موج از تحقیقات مختلف و مدارکِ جمع‌آوری شده، مبرهن شد که 418 نفر از آن‌ها ازدواج کرده‌اند. این تحقیق شامل بررسی عوامل مختلفی همچون قوم و نژاد، مدت سال‌های تحصیل آکادمیک، شخصیت و اختلالات روانی و همچنین باورهای دینی می‌شد.

گزارشات و شواهد حاکی از این است که وقتی پای ازدواج به میان می‌آید، رشته حوادت دچار تحول عظیمی می‌شوند. معاشقه و رابط? عاطفی به ازدواج، رابط? جنسی و بچه‌دار شدن می‌رسد، اما طبق گزارشات سازمان ملی، 90 درصد از زوج‌ها رابط? جنسی را قبل از ازدواج تجربه کرده بودند، و 40 درصد از کودکانی که زاییده می‌شوند، از پدر و مادرانی غیر مجرد متولد شده‌اند. همچنین زوج‌ها قبل از ازدواج تمایل بیشتری برای زندگی در کنار یکدیگر دارند.

سابق? افرادی که قرار است با یکدیگر ازدواج کنند، در زمینهی داشتنِ روابط عاطفی با در نظر گرفتنِ تمام عوامل و بخش‌های مختلف آن، به شدت مهم است. طبق یافته‌های تحقیق، این مسئله می‌تواند میزان رضایت افراد را از زندگی مشترک‌شان شکل دهد.

روابط عاطفی

 

روانشناسان معقتدند که داشتنِ شرکای  عاطفی متفاوت متعدد این تفکر را به شما القا می‌کند که همیشه گزینه‌های دیگری نیز هستند و گاهی به شکل خیانت هم بروز می کنند. به علاوه، شایان ذکر است که یادمان باشد، کسانی که روابط عاطفی بیشتری دارند، پس تجربیات بیشتری در زمین? جدا شدن دارند. این بدین معنی است که نه تنها تواناییِ فایق آمدن با احساساتِ پس از آن را دارند، بلکه می‌توانند به خوبی این امر را تسهیل سازی کنند.

طبق یافته‌های این مجموعه تحقیقات، فرزندان قبل از ازدواج نیز می‌توانند روابط زناشوییِ آینده‌ی یک فرد را پیچیده‌تر کنند.

(به طور کلی، زوج‌هایی که صبر می‌کنند تا بعداً و در آینده‌ی رابط? جنسی داشته باشند، کیفیت ازدواج بیشری را تجربه می‌کنند. این باوری است که از یافته‌های تحقیق می‌توان استنباط کرد. توضیحات ممکنِ بسیاری هستند که می‌توان در جواب به چراییِ این موضوع ارائه داد، اما یکی از آن‌ها این است که افرادی که از قبل در یک رابط? احساسی بوده و در کشمکش‌های آن حاضر بوده‌اند _ مثل افرادی که احساس ناامنی یا بی‌فکری دارند _ ممکن است خیلی بیشتر رابط? جنسی غیر مهم و یک مسئل? عادی تلقی کنند.)

 

برای خواندن ادامه مطلب www.daneshgahezendegi.com را دنبال کنید